In dit blogbericht zal ik jullie The Ugly Truth over Kaapstad presenteren: de apartheid is nog steeds geen passé composé. Er is nog steeds een groot verschil tussen zwart & wit / arm & rijk. Tijdens de voorbije weken heb ik dit meermaals gemerkt. De harde feiten:
- Blanke mensen nemen het liefst zwarte mensen in dienst: ze verdienen minder geld & ze werken harder. Zwarte mensen voelen zich vaak minderwaardig in het bijzijn van blanken.
- Uit bezorgdheid voor de zwarte bevolking, heeft de overheid bepaalde maatregelen genomen: werkgevers moeten voorkeur geven aan zwarte mensen bij sollicitaties. Geschoolde zwarten moeten steeds aangenomen worden. Dit ligt vast in de wet. (apartheid: upside down!)
- Leerlingen denken dat ik rijk ben omdat ik blank ben & uit Europa kom.
- Na het geven van enkele lessen lichamelijke opvoeding, heb ik honger! Leerlingen vinden het normaal om geld of eten te komen vragen als ik sta aan te schuiven voor een lekkere chocolate muffin. Vooral de jongens kennen geen schaamte. Ze zetten hun charme-offensief in, in de hoop dat ze een muffin of een bord French fries krijgen. De jongeren proberen me te overhalen met de meest zielige verhalen. "I live in the townships, Miss. We haven't got any food. Please, help me."
Ik heb nog nooit de rol van barmhartige samaritaan op me genomen want het is een straatje zonder einde. De leerlingen vragen dagelijks om elephant chocolate (lees: de enige echte Belgische Côte d'Or chocolade...) Het is dan ook de best chocolate in the world. True story guys. Op het einde van de stage, zal ik ze wel eens verrassen met een stukje chocolade. Eerst moet er gewerkt worden! :-)
- Als je rondrijdt in een auto, een blanke huid hebt & het ongeluk hebt om in de file te staan, heb je binnen de kortste keren bedelaars aan je raam staan.
- Bedelaars heb je altijd & overal. Zelfs het mondaine Camps Bay is er niet vrij van.
- Tijdens mijn bezoek aan Bo Kaap, de oude moslimwijk met de gekleurde huisjes, heb ik 'huizen' gezien van de allerarmsten. Tussen de mooie huizen, vind je plots krotten. Foto's volgen zo dadelijk. Watch & judge for yourself. Tijdens onze roadtrips & op weg naar onze Safari Private Game Reserve de afgelopen weken, hebben we talloze sloppenwijken gezien, waaronder de grootste sloppenbuurt van Zuid-Afrika: Khaylitsha.
- De school is zich bewust van de sociale problemen en ongelijkheid. Daarom organiseren de leerlingen en de leerkrachten vaak acties voor het goede doel. Charity staat hier hoog aangeschreven. Er vinden vaak fundraisers plaats. Iedereen wordt verondersteld hieraan deel te nemen.
Zo hebben de leerlingen de afgelopen weken meer dan 3500 paaseieren ingezameld voor de minderbedeelden. Tijdens de assembly deze morgen is er een vertegenwoordiger komen spreken over een sociaal programma voor de zwervers in Camps Bay. De man roept de bevolking op om geen geld meer te geven aan bedelaars. Hij had een punt:
"It is natural to want to give to someone less fortunate than yourself. But giving to someone on our streets just helps keep them on the streets and sustains a deeply damaging lifestyle. It also makes it harder to encourage people to move off the streets by taking away that person's motivation to find alternatives to begging. The Camps Bay Business Forum has set up an initiative with the Haven Night Shelter that helps people move off the streets of Camps Bay and Clifton. They are given food, clothing and a safe place to stay at the Haven's shelter homes in the City before being offered a new start in life with work and study opportunities."
De reden waarom hun initiatief niet zo succesvol is als gehoopt, is omdat de mensen te vaak geld geven aan bedelaars op straat. De man bedankte de jongeren voor hun aandacht & nam een deel van de paaseieren in ontvangst.
Groetjes
Sylvie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten